“The Ontario Intelligencer” ka botuar, të martën e 14 tetorit 1941, rrëfimin e gazetarit Robert Bunnelle mbi takimin me mbretin Zog asokohe në Hotel Ritz në Londër, të cilin, Aurenc Bebja, nëpërmjet blogut të tij “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar:
Mbreti i Shqipërisë, Zogu I, duke bërë jetën e një zotërie fshati
Duke shpresuar me kohën se aleatët do t’i dëbojnë italianët nga Shqipëria
Thotë se është i lumtur
Nga Robert Bunnelle
(Shkrimtar i Stafit të Associated Press)
Londër, 14 tetor – (AP) Zogu I, mbret pa vend, po jeton jetën pa emocione të një zotërie fshati dhe shpreson që mbështetësit dhe aleatët e tij t’i përzënë italianët nga Shqipëria dhe t’i kthejnë punën.
I heshtur për planet e tij, monarku i guximshëm i shmanget publicitetit, argëtohet në mënyrë modeste dhe kujdeset rreptësisht për biznesin e tij.Për rrethin e jashtëm, më së shumti duket se është duke mbajtur djalin e tij të vogël biond , lindur dy ditë para se italianët të pushtonin Shqipërinë, në prehër apo duke lexuar gazetat.
E takova në Ritz për një koktej, një “takim thjesht shoqëror” i organizuar nga një mik i përbashkët pas javësh përpjekjesh për ta parë atë profesionalisht si mbret dhe gazetar.
“Jam i lumtur”, tha mbreti Zog në frëngjisht, “që republikat e Amerikës së Jugut kanë filluar të kuptojnë rreziqet e armiqve nga jashtë. Është mirë t’i shohësh ato të kthehen në drejtim të veprimit të përbashkët me Shtetet e Bashkuara për të mbrojtur hemisferën perëndimore kundër agresionit. Nëse vendet e Ballkanit do të ishin bashkuar, historia e kësaj lufte mund të kishte qenë një histori tjetër”.
“Një ditë,” shtoi ai, “mund të ketë një Lidhje të re Kombesh nën të cilën vendet e vogla që janë shkatërruar do të rikthehen. Nëse ka, shpresoj që Shtetet e Bashkuara të marrin pjesë në të dhe të mos mbeten jashtë pas luftës së fundit.”
“Lidhja e Kombeve duhet të ketë Shtetet e Bashkuara për të qenë të suksesshme.”
Mbreti Zog ishte i rezervuar në lidhje me veprimtaritë e tij gjatë luftës. Por bashkëpunëtorët e tij e bënë të qartë se ai nuk u lejua të krijonte një revoltë në Shqipëri për të minuar forcën italiane pasi Italia dhe Greqia hynë në luftë në tetor 1940.
Mbreti thotë se malësorët e tij shqiptarë nuk do të pajtohen kurrë me sundimin italian dhe shumë prej mbështetësve të tij mendonin se me udhëheqjen e Zogut, grupe luftëtarësh mund të ishin organizuar për t’u mundësuar grekëve të pastronin italianët përpara se gjermanët të bashkoheshin në luftime prillin e kaluar.
