Blerim Ciroka
Njerëzit e fortë gjejnë kohë të ndihmojnë të tjerët, edhe nëse janë duke u përballur me vështirësitë e tyre!
Xhamia Shqiptare në Londër që në fillimet e saj ka qenë aktive në mbështetje të njerëzve në nevojë. Kjo maraton e gjatë, me mbi 26 vite aktivitete të vazhdueshme, e ka zanafillën e saj që në organizimet e para të këtij institucioni, të cilat datojnë në vitin 1993. Pwrgjatw kwtyre viteve për cdo rast që është shqafur nga mëmëdhetë tona kanë patur nevojë shoqëria jonë këtu ka qenë mjaft e ndjeshme dhe e gatshme për të dhënë mbështetjen e saj me të gjitha mundësitë.
Kjo mbështetje e pakusht vazhdon edhe sot e kësaj dite, mbështetje e cila është bërë një kulturë dhe traditë e natyrshme. Pjesë e kësaj mbështetjeje janë bërë jo vetëm anëtarët e Xhamisë por edhe shumë e shumë Shqiptarë të tjerë, të cilët me bujarinë dhe mëshirën e tyre janë bërë pjesë e madhe e këtyre ndihmave. Shumë burra e gra fisniketë shoqërisë tonë këtu, të rinj e të reja, herë me emër e mbiemër e shpesh`herë anonim, kanë dhënë e japin kontribut të madh.
Këto ndihma kryesisht përfshijnë ndihma ndaj bunjakëve, ndaj rasteve ku të sëmurë të ndryshëm kanë patur nevojë për operacione, ndihma ndaj familjeve në përcjellen e të ndjerërve të tyre të afërt në mëmëdhe, ndihma në ndërtimin e shtëpive, etj. Kjo shoqëri Shqiptare e Xhamisë këtu ka dhënë një kontribut mjaft të vyeshëm gjatë luftës se Kosovës 1998-1999, kryesisht ndihma material por edhe kontribute sociale e mediatike për shtypin vendas rreth asaj që po ndodhte në Kosovën martire nga terrori serb.
Në vazhdën e këtij solidarizimi prej dy dekadash e gjysmë tashmë, Xhamia Shqiptare Londër, e ka shpeshtuar dhe thelluar ndihmën dhe mbështetjen për njerëzit në nevojë dhe kryesisht ndaj fëmijëve bunjakë. Kjo ndihmë dhe mbështetje është zyrtarizuar në bashkëpunim me organizatat e simotra që ushtrojnë aktivitetin e tyre në mëmëdhetë tona.
Më hollësisht, kjo ndihmë është programuar si pagesa mujore për një vit me rradhë për një sasi të caktuar të fëmijëve jetimë. Krahas kësaj ndihmat janë përqendruar edhe në raste të vecanta ku individë apo familja të caktuara janë përballuar dhe përballen me vështirësi.
Të ndihmuarit ndaj njerëzve në nevojë është sa obligim fetar e kombëtar po aq është një detyrim njerëzor. Ndihma ndaj atyre që kanë nevojë është një vepër madhore të cilën Zoti Krijues na nxit me të madhe: `Faluni dhe jepni zeqatin! Cfarë do të mirë që të bëni për shpirtin tuaj, do ta gjeni tek Zoti.
Në të vërtetë Ai sheh mirë cdo gjë që bëni. Bekare, 110; `Posacërisht atyre që falen, atyre që japin lëmoshë, dhe atyre që besojnë në Allahun dhe në Ditën e Kiametit, me siguri do t`u japim shpërblim të madh. Nisa 162. Ndërsa Profeti Muhamed, profeti i fundit i Zotit për njerëzimin thotë kështu: `”Unë dhe ai që kujdeset për bunjakun do te jemi së bashku në Xhennet kështu, duke bërë me shenje me gishtin tregues dhe atë të mesëm dhe duke i ndarë pak”. (Transmeton Buhariu)
Vërtetë që një pjesë e shoqërisë tonë në mëmëdhetë tona jetojnë në kushte të mira por një pjesë e kosiderueshme vuan për gjëra elementare në jetën e tyre. Ka njerëz që për operacione jo dhe aq të kushtueshme kalojnë vite të tëra në vuajtje dhe mundime; ka nga ata familje që nuk kanë strehë sic duhet, ka nga ata që detyrohen t`i nxisin fëmijët e tyre në një moshë krejt të vogël për të punuar për të ndihmuar ekonominë e familjeve të tyre pavarirësisht se këta fëmijë kanë prirje dhe aftësi për shkollë, shumë natyrshëm do të ishin duke lexuar e studjuar.
Ka plot raste ku prishet harmonia e familjeve si rrjedhojë e varfërisë së skajshme. Shpeshherë mungesa e kushteve me të thjeshta bën që të shfaqen sëmundje dhe probleme të tjera shëndetsore. Këta raste meritojnë vëmendjen dhe ndihmën e secilit prej nesh. Është pikërisht detyrë morale, kombëtare e fetare të mbështesim me cdo mundësi njerëzit që kanë nevojë.
Asnjë ndihmë e mundshme nuk duhet zhvlerësuar, sa do pak qoftë. Grumbullimi i ndihmave sa do të vogla të jenë, duke u bashkuar mund të bëhet shumë e kështu ndryshon jetën e dikujt. Ndihmo që jeta e jonë të jetë më më kuptim, ndihmo që të përmirësojmë jetën e tjetrit, ndihmon që të na falen gabimet, ndihmo që të flesh më rehat, ndihmo që Zoti të jetë i kënaqur me ty, ndihmo që mëshirë dhe dashuria të forcohen në zemrat dhe mendjet tona, ndihmo që të shuhet xhelozia e s`mira, ndihmo që Zoti t`i shtojë të mirat ndaj teje. Ndihmo se pikërisht kjo ndihmë e dhënë do të kthehet disa herë më shumë. Ai që ndihmon nuk varfërohet, pasurohet.
Njerëzit e fortë gjejnë kohë të ndihmojnë të tjerët, edhe nëse janë duke u përballur me vështirësitë e tyre (huazim). Ata që ndihmojnë jo domosdoshmërisht janë më të pasurit në të holla, jo domoshmërisht kanë më shumë mundësi por është pasuri në zemër e shpirt, pasuria në ndjenja e solidarizim ndaj atyre që jo për fajin e tyre vuajnë.
Ata që ndihmojnë dhe bëhen pjesë e ketyre nismave dhe kontributeve shkruajnë përmes engjujve vepra që kanë vlerë e kënaqësi edhe në këtë botë por për më shumë në të Amshueshmen, vepra të cilat kanë vlerë e shpërblim edhe të njeriu por mbi të gjitha tek Zoti Krijues, tek Ai që na ka krijuar e dhënë këtë pasuri qe kemi. Le të bëhemi nga ata të mirë që Zoti xh.sh. i përshkruan në Librin e Shenjtë me cilësi bujarie që do të thotë shumëcka.
Ku ka më mirë se nga puna jote të ushqehen ata që ndoshta rrallë herë e kanë mbushur stomakun me bukë, ata të cilët janë dominuar nga sfidat dhe varfëria e skajshme, ata të cilët përlotën cdo ditë nga vuajtjet, varfëria dhe pasiguria për të ardhmen.
Varfëria është një sfidë për të varfërit vetë por edhe për të pasurit, për ata që kanë mundësi të ndihmojnë dhe e anashkalojnë këtë mundësi.
Varfëria përmes ndihmave zbutet dhe ulet. Përmes ndihmave dhe mbështetjes së secilit shoqëria jonë Shqiptare do të ketë më pak plagë, më pak dhëmbje, më pak lotë e hidhërim. Përmes ndihmave që secili më përgjegjësinë që i takon do të kemi më pak fëmijë që përlotën në mungesë së bukës së gojës.
Përmes ndihmave do të kemi më pak jetë të rrezikuara, më pak njerëz që vdesin spitaleve në mungësë të shërbimit shëndetsor sikur mos të ishin njerëz.
Përmes ndihmave që do të grumbullojmë jeta e shumë e shume vëllezërve tonë të një gjaku, pa asnjë lloj dallimi, do të përmirësohet, do të rriten numri i fëmijëve Shqiptarë që do të kenë mundësi për shkollim, për të ardhme më të mirë.
Të mbështesim oraganizimet e Xhamisë Shqiptare Londër në shërbim të popullit tonë, në shërbim të atyre që nuk e kanë ndjerë dorën e prindit, në shërbim të atyre që vuajnë e nuk ankohen, për përjetojnë dhëmbje në heshtje.
